Hoe deze jongen ter wereld kwam omringd door familie.
De weeënstorm die mama in zijn greep hield zat voornamelijk in haar onderrug waar de pijn toch wel heel heftig was.
Dat voelt alsof er een zenuw klem zit in je bil en niets wat je doet, geen zucht of wrijven helpt op zo´n moment.
Mama knokte zich er dapper doorheen.
Eenmaal in het ziekenhuis aangekomen bleek bij een controle dat de ontsluiting al zover gevorderd was dat een ruggenprik niet meer op tijd zou werken.
Deze heeft namelijk enige tijd nodig om in te werken en later ook weer om uit te werken zodat de moeder wel goed kan voelen waar ze ´naartoe´ moet persen.
Deze mama kreeg dus een infuus met een snelwerkend maar veel lichtere variant pijnstilling.
Dapper werkte ze zich door de laatste centimeters heen toen de gynaecoloog besloot dat het voor baby toch echt beter was om de kleine een handje te helpen om de bocht onder het schaambeen heen te komen.
Er werd dus een vacuumpompje aangebracht op het hoofdje van baby. Dat is een zuignapje waarmee de gynaecoloog kan helpen door er voorzichtig aan te trekken terwijl de mama perst.
Wanneer het hoofdje onder het schaambeen door is haalt de gynaecoloog het pompje van het hoofdje en kan mama het laatste zetje geven door nog een keer flink te persen.
Opa en oma waren beide aanwezig bij de geboorte, heel bijzonder!
Zo maken ze de allereerste momenten van hun kleinzoon mee en de mama vond het heel geruststellend dat haar eigen moeder voor alle steun aanwezig was.
Op het hoofdje van baby kan een kleine zwelling of blauwe plek komen van de vacuumpomp. De kleine krijgt daarom een zetpilletje voor de hoofdpijn.
De zwelling trekt vanzelf weer weg.
Vaak willen ouders ook een foto van hoe baby in de buik paste. En ik sta ook altijd weer te kijken hoe zo’n klein kindje opgevouwen in zijn moeder zat.
Monique Verbeek fotografie 