Voor stichting Earlybirds mocht ik weer op pad naar het Wilhelmina Kinder Ziekenhuis in Utrecht.
Deze reportage was voor een kleine vechter met de toepasselijke naam Hope. Veel te vroeg werd zij geboren en zelfs voor haar geboorte hadden haar ouders al een paar heel spannende momenten met haar meegemaakt.
Des te fijner dat ik haar eerste ontmoeting met haar grote broer mocht vastleggen. Hij mocht niet op de NICU komen omdat hij nog geen waterpokken had gehad.
Omdat Hope inmiddels zo goed vooruit gegaan was dat ze binnenkort naar huis zou mogen, hebben we kunnen regelen dat zij even op een aparte kamer mocht knuffelen met haar broer.
Inmiddels is Hope lekker mee naar huis in Amsterdam en kan zij eindelijk volop genieten van alle knuffels van haar grote broer.
Voor het eerst je zusje zien door de deur van de NICU.
En dan mag je haar voor het eerst vasthouden.
Natuurlijk geef je haar een dikke kus!
Eén reactie op “Hope”
Prachtig Monique! Heel veel geluk en gezondheid voor Hope en haar ouders en broertje❤️
LikeLike